گفتگوی سایت رجانیوز با ابوالقاسم طالبی(قسمت دوم)

به نکته‌ی خوبی اشاره کردید که اینها فقط ژست مستقل  بودن می‌گیرند، ولی وقتی دقت می‌کنی، می‌بینی که در جشنواره‌ی امسال یا در طول این  جشنواره‌ها اکثر فیلم‌هایشان مال دولت است: یا مال فارابی است یا صدا وسیما یا مرکز  گسترش سینمای تجربی. این که در بخش تهیه‌کنندگی، در مورد تجهیزات هم که اشاره  کردید  .

حالا من چیز دیگری را به شما عرض می‌کنم. فضای فکری  اینها آغشته به این پز است. اما بعضی‌هایشان خانه‌هائی هم که در آن زندگی می‌کنند،  مال دولت است  .

از بین کارگردان‌ها  ...

بله، من نمی‌خواهم اسم بیاورم. حتی خانه‌ای هم که  در آن زندگی می‌کنند، مال دولت است، اما بالاخره یک پزی دارند که اگر آن را از این  آقایان بگیرید، چون سواد هم ندارند، به چهار تا مخالف‌خوانی و دو جا مسخره کردن ارزش‌هایی که برای  مردم قابل احترام هستند، دل‌شان خوش است و با این مسائل سر خودشان را گرم می‌کنند. روی این نکته تأکید می‌کنم و خیلی شفاف می‌گویم که بعضی‌ها این جوری هستند و همه سینمای ما این جور نیست. ما کارگردان شریف و متعهد خیلی داریم. کارگردانی که شاید خیلی به ظاهرش هم نیاید که آدم متعهدی است، ولی کشورش را دوست دارد و حاضر نیست که به ایران صدمه‌ای بخورد و هیچ کشور خارجی‌ای بر ما مسلط بشود، نسبت به کشور و ناموسش غیرت دارد. بعضی‌ها هم ندارند.

«مهاجرانی» و دار و دسته‌اش از فیلم خوش‌شان نیامد

جالب اینکه با وجود انگ حکومتی بودن، فیلم‌های شما همیشه با کلی مشکلات مواجه شده و دو تا از فیلم‌هایتان که اصلاً اکران نشدند.

بله! یکی جنگ کودکانه بود که اصلاً اکران نشد...

برای چه؟

به خاطر این که نیامدم جیغ و داد کنم.

مگر جیغ داد و داد لازم داشت؟!

«جنگ کودکانه» مال مؤسسه شهید آوینی بود و احساس کردند شاید خرجی که برای این فیلم می‌کنند، در اکران در نیاید. به «عروس افغان» هم کارمندی نگاه کردند، یعنی کسانی که فیلم را ساختند، در گزارش کار گفتند که ما یک فیلم سینمایی ساخته‌ایم.

«عروس افغان»  برای کجا ساخته شد؟

شبکه‌ی برون‌مرزی صداوسیما. آن فیلم هم اکران نشد.

مشکلش چه بود؟

مشکل نداشتند، منتهی هر فیلمی، صاحبی می‌خواهد که پای کار بماند و فیلم را اکران کند. جفت‌شان هم 35 میلیمتری بودند. «عروس افغان» را که اصلاً اسکوپ گرفته بودم و برای سینما مناسب بود و می‌توانست حداقل در ورامین بفروشد! یعنی اگر فیلم را بگذارید و افغانی‌های ورامین بیایند، با این که از تلویزیون هم پخش شده، همین الان 200 ،300 میلیون می‌فروشد.

و «آقای رئیس جمهور»؟

فیلم «آقای رئیس جمهور» که حتی از تلویزیون هم پخش نشد...

مشکل آن چه بود؟

«مهاجرانی» و دار و دسته‌اش از فیلم خوش‌شان نیامد و یک سال به آن پروانه‌ی نمایش ندادند. بعد هم که دادند فقط هفت روز اکران شد و تمام.

مثل این که آثار ما جزو حوادث غیرمترقبه هستند!

در واقع در فضایی که شعار آزادی بیان می‌دادند، به فیلم شما فقط هفت روز امکان اکران داده شد.

می‌خواستند بگویند که اکرانش کرده‌اند تا در واقع از شرش راحت شوند.